Zdzisław Stanisław Pietras

Urodzony 27 października 1927 roku w Dębieńsku Wielkim. W 1949 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Karola Miarki w Mikołowie. Powołany po szkole do wojska, ukończył służbę w stopniu oficerskim. Nie mogąc podjąć wymarzonych studiów historycznych przez kilka lat pracował w różnych przedsiębiorstwach przemysłowych na terenie województwa katowickiego.

Podczas wojny wraz z rodziną wyjechał z rodzinnej miejscowości. Jednym z ich wojennych przystanków był Kraków. Zdzisław Pietras zaangażował się wówczas w pracę konspiracyjną. Został członkiem Armii Krajowej, działał w partyzantce w powiecie miechowskim.

Rozmiłowany w historii bez przerwy pogłębiał swoją wiedzę. Zadebiutował opowiadaniem „Sąsiedzi” opublikowanym w „Gościu Niedzielnym” w 1951 roku. Od roku 1955 był korespondentem terenowym i redaktorem katowickiego oddziału „Słowa Powszechnego”. Był członkiem Stowarzyszenia „Pax” , a także jego działaczem, należącym do Zarządu Oddziału Wojewódzkiego w Katowicach. Działał również w Zarządzie Miejskiego Stowarzyszenia „Pax” w Rybniku. Z jego inicjatywy powstała w Katowicach filia literackiego ugrupowania „Krąg”, gdzie wspierał i opiekował się młodymi pisarzami. W 1969 roku został członkiem Związku Literatów Polskich.

Powieścią dzięki której zadebiutował i został wyróżniony w konkursie dla debiutantów były „Ćmy” (1962). Następnie ukazały się drukiem „Monika”, „Dramat nocy świętojańskiej”, „Obrona Niemczy” (1967), „Dziewczyna z bukowego parku” (1965), „Sprawiedliwy
z Wrocławia” (1966), „Dlaczego zamilkłeś” (1967), „Legnica 1241” (1969), „Całym sercem” (1969), „Ula i ty Bernardzie” (1970), „Mieszko II 990 - 1034” (1972), „Wolni i swawolni” (1972), „Włodko z Brzeziewa” (1973), „Z głębiny ” (1972), „Bolesław Krzywousty” (1978) oraz „Nadzieja” (1980) wydana już po śmierci autora.

Poza twórczością literacką Zdzisław Pietras angażował się w działalność społeczną. Pełnił funkcję radnego na terenie Miasta i Gminy Leszczyny, przez cztery kadencje był radnym Powiatowej Rady Narodowej w Rybniku, jedną kadencję uczestniczył również w pracach Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach. Jego ogromne zaangażowanie w pracę literacką i społeczną zostało docenione poprzez przyznanie mu m. in. : Złotego Krzyża Zasługi, Złotej Odznaki Zasłużonego w Rozwoju Województwa Katowickiego, Medalu Obronności Kraju, Medalu 1000 - lecia Państwa Polskiego, Nagrody literackiej i społecznej im. Juliusza Ligonia.

Wypoczywał na łonie natury, lubił wędrówki po górach, pasjonowało go pszczelarstwo, któremu chciał się poświęcić po przejściu na emeryturę. Niestety odszedł niespodziewanie
w wieku 52 lat, po krótkiej, lecz wyczerpującej chorobie. Zmarł 25 czerwca 1979 roku, zostawiając żonę Kornelię i piątkę dzieci, dla których na zawsze pozostanie autorytetem.

Na podstawie „Jubileusz 40 - lecia Szkoły Podstawowej nr 8 im. Romana i Zdzisława Pietrasów w Dębieńsku Wielkim”, 2003 Czerwionka - Leszczyny