Nasza miejscowość

Pomiędzy Mikołowem a Rybnikiem, na linii wschód-zachód oraz Gliwicami a Żorami, na kierunku północ-południe położona jest miejscowość Dębieńsko. Dębieńsko graniczy od wschodu z Ornontowicami, od południa z Bełkiem i Jaśkowicami, od zachodu z Czuchowem i Czerwionką, zaś od północy z Knurowem. Otoczone jest z dwóch stron lasami. Od północy rozciągają się lasy knurowskie, a od południa i wschodu lasy orzeskie. Są to obrzeża znacznych kompleksów leśnych rudzkich i pszczyńskich. Zarówno Dębieńsko Stare, jak i Dębieńsko Wielkie położone są na terenach lekko pofałdowanych
o amplitudzie 260 do 322 m n.p.m. Wzniesienie biorące swój początek na północ od Orzesza, rozciąga się na południe od Dębieńska Wielkiego z najwyższym szczytem ziemi rybnickiej, górą Ramża zwaną również Ramżulą (322 m n.p.m.). Dalej opada z kierunku Bojkowa, dzieląc dolinę Bierawki od doliny Kłodnicy. Przez Dębieńsko Wielkie w rowie zwanym "Przyrwą" płynie strumyk, który łączy się z Jordankiem, przepływa dalej przez Dębieńsko Stare i wpada do Bierawki w rejonie Czuchowa. Osada "DMIE" założona została przez rycerza Egidia wywodzącego się z linii Rassycz, osiadłej w Raszczycach koło Raciborza. Pierwsze wzmianki o rycerzu Egidio pochodzą z lat 1239-1245, natomiast miejscowość DAMB wymieniona została w dokumentach z 1306 l'. Rycerz Egidio był protoplastą rodu Welczków - w polskim brzmieniu Wilczków, do których przez kilkaset lat należały dobra rycerskie Dębieńska.

Na ziemiach tych powstały osady Czerwionka, Leszczyny, Dębieńsko Wielkie i Stare, Czuchów, Ciosek i Ornontowice. Miejscowości te w XVIII wieku przekształcone zostały w samodzielne gminy. Dobra rycerskie w rękach baronów Welczków pozostały do 1722 r. Welczkowie należeli do znakomitych rycerskich rodów śląskich posiadających własny herb. Jego członkowie pełnili zaszczytne funkcje u boku książąt raciborskich, a później opolsko-raciborskich. Kilku przedstawicieli tego rodu piastowało urzędy kanclerskie księstwa. Herb przedstawiał dwie wieże na czerwonej tarczy z hełmem i koroną w jej szczycie. Wielko dębieńskie dobra rycerskie położone były na wschodnich rubieżach księstwa raciborskiego rządzonego do 1337 t przez potomków Piastów. W wyniku złożonego hołdu przez księcia Leszka królowi Czech w roku 1327, ziemie te popadły w coraz większą zależność przechodząc w 1532 l: pod panowanie czeskie, a później Habsburgów.

W 1741 r. Śląsk zajęty został przez wojska pruskie. W tym czasie Dębieńsko było ważnym ośrodkiem administracji świeckiej i kościelnej. Tu była parafia rzymskokatolicka i kościół p.w. św. Jerzego, gdzie sprawowano posługę duszpasterską, udzielano sakramentów świętych, rejestrowano narodziny, śluby, zgony. Na mocy immunitetu książęcego rozstrzygano spory, godzono zwaśnionych, karano opornych. Rozwijał się handel i rzemiosło, a także na przełomie XVI i XVII wieku powstała szkoła parafialna pełniąca rolę ośrodka oświatowego na całą okolicę. Pod koniec XVIII wieku na terenie Dębieńska powstały pierwsze dwie kopalnie węgla - .Anton" i "Neues Gluck", tworząc zarodki przyszłego przemysłu węglowego. W celu usprawnienia administracji na ziemiach bogatych w surowiec, utworzono w 1818 r. powiat rybnicki, przyłączając do nowego powiatu miejscowości z powiatu raciborskiego, gliwickiego i pszczyńskiego. Wydarzeniem przełomowym rozwoju tych ziem była budowa linii kolejowej Rydułtowy-Orzesze w 1856 r. Linia kolejowa położona została po południowej stronie wyżyny orzeskiej mijając Dębieńsko. Intensywny rozwój zaczęła przeżywać Czerwionka związany szczególnie z budową kopalni węgla "Dębieńsko" uruchomionej w roku 1898. W Czerwionce otwierano nowe warsztaty rzemieślnicze, sklepy i restauracje. Miejscowość nabierała znaczenia, przejmując wszelkie funkcje centrum, do którego zaczęły ciążyć okoliczne miejscowości,w tym również Dębieńsko.
Po I wojnie światowej, powstaniach śląskich i plebiscycie powiat rybnicki w 1922 r. przechodzi pod administrację Polską.
W ramach powiatu Dębieńsko zostało samodzielną gminą. W wyniku reformy przeprowadzonej w 1977 r. Czerwionka uzyskała prawa miejskie, a jedną z dzielnie tej aglomeracji stała się miejscowość Dębieńsko.

Na podstawie książki "Dzieje Dębieńska" Bolesława Profaski, 1998 Czerwionka - Leszczyny